FCI Standard nr 169 /01.12.1997/ ( Wg. Wzorce ras Grupa III Teriery w Tłumaczeniu Elżbiety Chwalibóg wydane przez Klub Teriera przy Zarządzie Głównym Związku Kynologicznego w Polsce)
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego standardu: 01.12.1997
Użytkowanie: terier

FOKSTERIER SZORSTKOWŁOSY (Fox Terrier Wire)

WYGLĄD OGÓLNY:
Bystry i ruchliwy, przy niewielkich wymiarach silny, o mocnym kośćcu. Nigdy nie może być jednak topornej ani ociężałej budowy. Jego konstrukcja jest doskonale wyważona, dotyczy to szczególnie wzajemnych proporcji pomiędzy mózgo- i trzewioczaszką. Podobnie wysokość w kłębie i długość tułowia mierzona od stawu barkowego do guza siedzeniowego ą w przybliżeniu równe. W postawie foksterier przypominać ma konia myśliwskiego - huntera, który przy swym krótkim grzbiecie stoi pewnie a nogach, pokrywając nimi dużo terenu.

USPOSOBIENIE/CHARAKTER:
Aktywny, o szybkich ruchach, czujny, reagujący na każdą prowokację, przyjacielski, odważny i towarzyski.

GŁOWA:

Mózgoczaszka: jej górna linia jest prawie płaska, delikatnie pochylona, jej szerokość zmniejsza się stopniowo ku oczom.
Stop nieznaczny.
Trzewioczaszka:
Trufla nosowa: czarna.
Kufa: długość mózgoczaszki i trzewioczaszki jest prawie ta sama. Jeśli kufa jest wyraźnie krótsza, głowa wydaje się słaba, niedostatecznie, ukształtowana. Kufa stopniowo zwęża się od oczu do czubka trufli nosowej, leciutki stop łączy ją z czołem. Nie jest on wydatny i nie załamuje się ostro pod oczami, w tym miejscu bowiem glowa powinna być wypelniona. Policzki pełne i zaokrąglone są wadliwe. Uzębienie: Szczęka i żuchwa mocne, zgryz kompletny, regularny nożycowy, to znaczy, że siekacze górne zakrywaj w ścislym kontakcie siekacze dolne i są ustawione pionowo. Silnie rozwinięte, uwydatnione; kości i mięśnie szczęki i żuchwy są niepożądane u foksteriera.
Oczy: ciemne, pełne ogni a i inteligencji, dość małe, głęboko osadzone, o kształcie tak zaokrąglonym, jak to tylko możliwe. Nie są zbyt szeroko rozstawione, ani położone niedaleko uszu, wysoko. Takie są wadliwe. Jasne oczy są niepożądane.
Uszy: małe, średniej grubości, w kształcie litery "V". Małżowina jest ładnie zagięta i opada do przodu przylegając do policzków. Linia załamania ucha przebiega ponad wierzchem czaszki. Ucho stojące tulipanowate (gdy odkryte jest wnętrze małżowiny), a także w kształcie płatka róży, złożone i skierowane ku tyłowi jest wadliwe.

SZYJA:
Zgrabna, muskularna, dobrej długości, bez luźnego podgardla, stopniowo poszerza się ku barkom. Wdzięczny łuk, gdy oglądamy ją z boku, dopełnia całości.

TUŁÓW
Grzbiet krótki, prosty i mocny, bez jakichkolwiek oznak słabości. Lędźwie muskularne, leciutko wysklepione, bardzo krótkie.
Klatka piersiowa głęboka, żebra prawdziwe (przednie) umiarkowanie wysklepione, żebra rzekome (tylne) długie, dobrze uwydatnione.

OGON:
Zwykle kopiowany. Wysoko osadzony, noszony pionowo, nie jest zakręcony i noszony nad grzbietem. Jest silny, odpowiedniej długości.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: gdy oglądamy je od przodu, łopatki opadają prawie pionowo od swego zwieńczenia, które jest jednocześnie połączeniem z szyją. Miejsce to - kłąb - jest dobrze zarysowane. Gdy oglądamy psa z profilu, łopatka jest długa, skośna, pochylona ku tyłowi. Front nie jest szeroki, klatka piersiowa głęboka. Z której strony byśmy nie patrzyli, kończyny są proste, kościec na całej ich długości po łapy jest mocny. Łokcie znajdują się na osi tułowia, poruszają się bez przeszkód prosto do przodu.
Kończyny tylne: mocne, muskularne, nie może być opadającego zadu ani podstawionych nóg. Krótkie podudzie w połączeniu ze stromym stawem kolanowym jest wysoce niepożądane.
Uda długie i silne.
Kolana dobrze kątowane, nie mogą być zwrócone na zewnątrz lub do wewnątrz.
Stawy skokowe nisko położone.
Śródstopia proste i gdy oglądamy je od tyłu - równoległe.
Łapy okrągłe, zwarte o małych, grubych i jędrnych opuszkach palców. Palce są umiarkowanie wysklepione. Łapy nie kierują się ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.

RUCH:
Kończyny przednie i tylne poruszają się równolegle i prosto do przodu. Żebra nie są przeszkodą w ruchu łokci, które pracują po osi tułowia (widziane od przodu). Kolana nie kierują się na zewnątrz ani do wewnątrz. Energiczny ruch, wypchnięcie do przodu dają elastyczne kończyny tylne.

OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: okrywowy gęsty, bardzo szorstki. Na łopatkach powinien mieć 2 cm długości, na kłębie, grzbiecie, żebrach i wierzchniej części tylnych kończyn - 4 cm. Podszerstek jest krótszy i bardziej miękki. Włos jest bardziej szorstki na grzbiecie i zadzie niż na bokach. Brodę i wąsy porasta sierść kędzierzawa, tak długa, by kufa robiła wrażenie silnej. Włos na kończynach jest gęsty i kędzierzawy.
Umaszczenie: dominuje biel w łaty czarne, czarne podpalane i rudawe. Łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane lub niebiesko łupkowe nie są pożądane.

WZROST i WAGA:
Wzrost: wysokość w kłębie nie przekracza 39 cm dla samców, suki są trochę mniejsze.
Waga: idealna waga samca w dobrej kondycji wystawowej wynosi 8,25 kg. Suki są lżejsze.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia.

UWAGA:
Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.

FCI Standard nr 12 /02.03.1998/

FOKSTERIER KRÓTKOWŁOSY (Fox Terrier Smooth)

WYGLĄD OGÓLNY:
Pies bystry i ruchliwy, przy niewielkich wymiarach silny, o mocnym ko- śćcu. Nigdy nie może być jednak topornej, ociężałej budowy. Kończyny nie powinny być ani za długie, ani zbyt krótkie. W postawie foksterier ma przypominać konia myśliwskiego - huntera, który przy swoim krótkim grzbiecie stoi pewnie na nogach, pokrywając dużo terenu.

USPOSOBIENIE/CHARAKTER:
Aktywny o szybkich ruchach, czujny o żywej reakcji.Przyjacielski,odważny i towarzyski.

GŁOWA:

SZYJA:
Zgrabna, muskularna, dobrej dhigości, sucha, bez podgardla. Stopniowo rozszerza się ku barkom.

TUŁÓW:
Grzbiet krótki, mocny i prosty, bez jakichkolwiek oznak słabości.
Lędźwie mocne, lekko zaokrąglone.
Klatka piersiowa głęboka, ale nie szeroka. Żebra: żebra prawdziwe umiarkowanie wysklepione, żebra rzekome długie.

OGON:
Osadzony raczej wysoko, dość mocny, zwyczajowo kopiowany. Jego nosze- nie jest radosne, nie powinien być zagięty nad grzbietem lub zawinięty.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie oglądane z każdej strony mają być proste. Kościec na całej ich długości mocny. Łopatki długie i skośne, dobrze pochylone lal tyłowi. Zwieńczenie łopa- tek o delikatnym obrysie, kłąb wyraźnie uwydatniony.
Kończyny tylne mocne, muskularne, nie może być opadającego zadu, ani podkurczonych nóg. Uda długie i silne.Kolana dobrze kątowane. Stawy skokowe nisko umiejscowione.
Łapy: małe, okrągłe i zwarte. Opuszki twarde i jędrne.
Palce są umiarko- wanie wysklepione i nie powinny być zwrócone do wewnątrz ani na zewnątrz.

RUCH:
Kończyny przednie i tylne kierują się prosto do przodu i są względem sie- bie równoległe. Łokcie pracują swobodnie na osi tułowia. Kolana nie są skierowane na zewnątrz ani do wewnątrz. Dobry, energiczny ruch, wy- pchnięcie zależy od elastyczności kończyn tylnych.

OKRYWA WŁOSOWA:
Szata: prosta, przylegająca, twarda, gładka, gęsta i obfita, spodnia strona ud i podbrzusze są także porośnięte.
Umaszczenie: dominuje biel. Całe białe, białe w rude, czarne lub czarno podpalane łaty. Łaty pręgowane lub wątrobiane nie są pożądane.

WIELKOŚĆ:
Waga: dla samców 7,3 - 8,2 kg, dla suk 6,8 - 7,7 kg.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być uważane za wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia.

uwAGA:
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczane w worku mosznowym.